حرفه: داستان نویس 1
مجموعه مقالات
نویسندگان:
فرانک ای دیکسون، ساندار اسمیت
مترجمان:
کاوه فولادی نسب، مریم کهنسال نودهی
- آن چه نمی گذارد ادبیات داستانی ایرانی در جهتی درست رشد کند و به بلوغ نزدیک شود، سنت نادرستی است که می گوید: «برای داستان نوشتن یه قلم و کاغذ کافیه» و به همین سادگی عامل شناخت و آگاهی را کنار می گذارند.
- این مجموعه ترجمه Writing story short of Handbook می باشد که در چهار جلد جمع آوری شده است مقاله های مستقلی از نویسندگان، منتقدان و مدرسان ادبیات داستانی است.
- جلد اول: یک مدخل درباره اهمیت داستان، نویسندگی به عنوان حرفه، ایده پردازی می باشد.
- جلد دوم: پی رنگ، شخصیت پردازی و زاویه دید را بحث می کند.
- جلد سوم: صحنه پردازی، تغییر وضعیت و موقعیت، گفت و گو و توصیف را در بر دارد.
- جلد چهارم: ساخت و پرداخت اول، وسط و آخر داستان، شگردهای مغفول، بازنویسی و فروش داستان.
**معرفی کتاب:
رازها و روش ها، فلانری اوکانر
- اوکانر: نوشتن فرار از واقعیت نیست بلکه غوطه خوردن در آن است، او تاکید می کند که نویسنده کسی است که به دنیا امید دارد انسان بدون امید نمی تواند بنویسد.
- فرانتس کافکا: ما باید به رویاهایمان اعتماد کنیم.
- کسانی که می خواهند نویسندگی را شروع کنند در دوره های مختلف شرکت می کنند، کتاب های متنوعی می خرند تا با طبیعت داستان آشنا شوند البته هیچ کدام از این روش ها برای کسی که می خواهد آگاهی اش را بالا ببرد اشتباه نیست ولی پایه و اساس هنر نویسندگی مهارت نیست، اشتیاق و شهوت او برای نوشتن است.
- مهمترین کار نوشتن است، نوشتن مدام و هر روزه، در سلامتی و بیماری.
- هنر واقعی نیست، شما به وسیله هنر راهتان را در هیچ سرزمین واقعی پیدا نمی کنید!(فروید)
- روزنامه ها، حوادث و ستون های خاص در جراید می توانند منابع الهام داستان و حتی بازسازی و تجسم آن در داستان ما شوند.
- فروید می گوید ما نویسنده ها نیاز داریم درباره خودمان بیشتر و بیشتر بدانیم می نویسیم تا وانمود کنیم که بر دنیا مسلط ایم، برخلاف آدم های همیشه مشکوک که هنر را دوست ندارند. صرفا چون واقعی نیست من آن را بسیار خوشایند می دانم و فکر می کنم کار با شکوهی است. بدون این که بدانیم فروید نظریه ای داشته است.
- تلاش برای تسلط بر تمام جهان یا بخشی از آن به نظر من کار باشکوهی است.(فروید)
- همه جای هنر معنادار است، خلق آکنده از خشونت.
- ما می نویسیم چون مجبوریم کاری با شکوه انجام دهیم. که همان فاش کردن و تفسیر اسرار است آن هم در زمانه ای که ساده دلی کرخت کننده و نادرستی بر همه چیز مستولی شده است.
- ما می نویسیم تا نشان دهیم در قبال حقایق مسلم و احساسات انسانی صادق هستیم.
- ما می نویسیم تا رفتارهای آشکارا احمقانه را تفسیر کنیم.
- نویسنده تازه کار می خواهد موضوع بزرگ انتخاب کند و بنویسد درون مایه های جدی که خودش را وجدان آگاه جامعه می داند این که یک موضوع ممکن است هم جدی باشد هم احمقانه، ما آزادیم و معجزه در دستان ماست در شوق رهایی مان.
- همیشه به هنرجوها گفته ام که موضوعی بنویسید که مناسب تان است، حالا سوال اینجاست که از کجا می فهمند که موضوع مناسب خودشان را می نویسند؟
- جواب مهم: از سهولتی که در نوشتن احساس می کنند، از بی میلی شان به توقف در نوشتن، از احساس شور و شعفی که می بایست انجام می شد، از اعتراف به احساساتی که معمولا قابل اعتراف نیستند، از گفتن چیزهایی که به نظر می رسید پیش از این، قابل گفتن نیستند.
- اگر نوشتن و رابطه برقرار کردن با موضوعات برایتان مشکل است، دست نگه دارید و دوباره شروع کنید.
- خود موضوع مناسب خودش را می نویسد و نمی تواند ساکت شود.
- یک نویسنده سرانجام دست به نوشتن خواهد زد، اما پیش از آن که نوشتن را شروع کند، بی تردید آن را احساس می کند و چنین زندگی ایی زندگی شگفت انگیزی است.
امیدوارم مطالبی که از این کتاب اشاره شد انگیزه زیادی برای نویسندگان و دوستداران نویسندگی ایجاد کرده باشد. ما در خیالستان سعی داریم که شما را هر چه بیشتر با نوشتن آشنا کنیم یا حداقل انگیزه ای ایجاد کنیم تا با هم بیشتر بدانیم و بیشتر بخوانیم تا شاید زمانی بتوانیم با هم بیشتر بنویسیم. از این که ما را همراهی می کنید تشکر می کنیم. ما را از نظرات خود بهره مند کنید. دوستدار شما… امیرِ خیال.
