گزیده هایی از کتاب حرفه داستان نویس جلد اول بسیار مفید برای نویسندگان

اهمیت داستان

1. داستان چیزی نیست جز زیرکانه ترین ابزاری که بشر تا کنون برای محک زدن و نمایش دادن خودش اختراع کرده است.
2. در داستان همه چیزهایی که پژوهشگران تمایل به نادیده گرفتن شان دارند مورد توجه قرار می گیرد و همه چیزهایی که مورد توجه آنان است کنار گذاشته می شوند.
3.  رمان از اعتبار احساسات و عظمت روحی ما در میان ضربه های مهلک غیرقابل که تاریخ تشکیل می دهند حفاظت می کند.
4. داستان دنیای مرا توسعه و گسترش می دهد و هر توسعه ای نوعی خطر کردن است.
5. داستان قدرت درک وضعیت و موقعیت های مختلف را توسعه و خواست آزادی را افزایش می دهد و آزادی خطرناک است.
6. رمان و داستان کوتاه مولود بورژوازی و تمرین هایی برای احساس وجود دموکراسی و البته نوعی ماجراجویی شخصی هستند.
7. شخصا معتقدم انعطاف پذیرترین و پرظرفیت ترین شکل هنری است و هنوز هم فضای بی کرانش را برای تخیل ما از دست نداده و هنوز هم می تواند برای آرزوی درونی ما برای ماجراجویی بیشتر پاسخ دهد.

انتخاب ادبیات داستانی به عنوان حرفه

گستردگی طعمه

1. بعد عوامل و علاقه مندی های ویژه آن چه همیشه بیشتر از هر چیز در پذیرش داستان تاثیرگذار است، کمال ادبی آن است.
2. فقط و فقط بهترین داستان هایتان را برای هر مجله ای بفرستید و امیدوار باشید ویراستارها آن قدر نکته های مثبت در آن می بینند که شایسته چاپ اعلام شان کنند.
3. از ارسال داستان هایتان دست نکشید حتی در صورتی که داستان تان شایسته چاپ باشد. اگر برای چاپش سماجت و پافشاری نکنید، ممکن است هرگز منتشر نشود.
4. حتما درباره نوابغ منفعلی که هرگز کارهایشان را به کسی نشان ندادند و شاهکارهاشان را در اتاق زیر شیروانی گذاشتند تا پس از مرگ شان چاپ شود چیزهایی شنیده اید. در این فروتنی بیمارگونه هیچ فضیلتی وجود ندارد که بخواهید از آن تقلید کنید.
5. این که چه داستانی از ما بهترین داستان مان خواهد شد و چه موقع می شود فهمید که داستانی به قدر کافی خوب است؟ شاید لزومی نداشته باشد که یک نویسنده درباره این موضوع زیاد فکر کند. می توانید در باره این فکر کنید که چه طور می توانید خلاقیت بالقوه تان را به فعلیت برسانید و ترس تان را از نوشتن کنار بگذارید.
6. اگر شما رسالت، دیدگاه، جوهر، بیم ها، تردیدها و خصوصیت های شخصی خودتان را نشناسید، در شرایط مناسب و مساعدی برای نقد کردن خودتان قرار ندارید.

بازی در نقش خداوند

1. کار ویراستاری یک جور سازوکار جداسازی است جداسازی آثار زمخت از آثار لطیف.
2. اولین و اساسی ترین مرحله جداسازی مرتبط با مهمترین ویژگی یعنی صداقت است.
3. ساختن قلعه های فضایی خوب است ولی وقتی هنوز زمینی نساخته اید که این قلعه ها رویش قرار بگیرد وقتی هنوز موجوداتی خلق نکرده اید که در این قلعه ها به خوبی زندگی کنند نمی توانید کسی را متقاعد کنید که چنین قلعه های وجود دارد.
4. اولین وظیفه شما به عنوان یک داستان نویس این است که مکان داستان تان را مثل یک بومی بشناسید نه مثل یک ناظر اتفاقی.
5. این عین صداقت است: نشان دادن تصویری مستقیم از مردمی که در دنیای خیالی شما زندگی می کنند.
6. بیرون از آنچه درونت می جوشد ننویس. درباره چیزی که به آن اعتقاد نداری، ننویس، خلاصه کنم صادق باش.
7. سودمندی بلافاصله بعد از صداقت می آید.
8. اگر پوست داستان را خراش دهید، خون بیرون نمی زند تدبیرهای نویسندگی بیرون می زند.
9. قانون باز جوانمردانه این است که هر چیزی را ه خواننده بر فهمیدن هدف داستان به آن احتیاج دارد، به او نشان دهید نه بیشتر.
10. مشخص است که ارائه دلیل و شواهد در داستان بسیار گزینشی است.
11. هر چیزی که به خواننده در درک و دریافت داستان کمک می کند، به داستان تعلق دارد و هر چیزی که نه، نه.
12. من صدها داستان بالقوه قدرتمند را برگشت داده ام، چون بهره وری را رعایت نکرده بودند.
13. هر سال روایت های فراوانی را می خوانم که به نظر می رسد چیزی بیشتر از ثبت تجربه های واقعی نیستند چنین اطلاعات خامی از سوی خواننده مورد تردید قرار نمی گیرند، اما همیشه از خودم می پرسم یک خوانند چرا نباید نسبتب به رویدادهای اتفاقی یک روز از زندگی یک نفر کنجکاو باشد.
14. داستان بهره ورانه داستانی است که از هدر دادن زمان جلوگیری می کند و برای پیدا کردن جواب سوالاتی که خودش مطرح می کند دچار رکود و کندی نمی شود.
15. ضرباهنگ با سرعت گسترش ایده مرکزی داستان تنظیم می شود نه با شلوغ کردن پی رنگ.
16. تردید نکنید که اگر داستان تان به هیچ وجه مقصدی نداشته باشد، هیچ داروی انرژی زایی نمی تواند به آن هیچ کمک کند.
17. پیچیدگی: سومین معیاری است که داستان ها را با آن می سنجیم.
18. ادورا ولتی: یک داستان خوب یک راز همیشگی است.
19. این حرف یعنی یک داستان ارزشمند همیشه بزرگ تر از درک و دریافت شماست و هیچ اهمیتی ندارد چه موقع و چند بار آن را خوانده اید.
20. چند داستانی هرگز تمام نمی شود، چون سوالی که مطرح می کند، سوالی است که زندگی مطرح می کند.

اقتدار، اقتدار

1. علت مردود شدن بعضی از داستان ها در آزمون پیچیدگی این است که طبیعت انسان را انکار می کنند. آنها می خواهند به ما بگویند تمام زندگی یک کاسه پر گیلاس بدون هسته است.
2. معیار چهارم اقتدار بسیار سخت است و اما حس کردنش آسان است.
3. اقتدار اسرار آمیز، نوع اعتقاد نویسنده وار هوشمندانه که هم نگرش خواننده را هدایت می کند و هم او را وادار می کند به اندیشیدن. و این مهم فقط با تمرین و ممارست به دست می آید.

تکیه گاهی اصیل

1. نام متداول برای اقتدار، سبک است، سبک در حقیقت اقتداری است که وارد عمل می شود، اقتداری که خودش را با کلمه ها نشان می دهد یا پنهان می کند.
2. بهترین سبک ها معمولا نامرئی اند.
3. سبک خوب معمولا ابزار انتقالی بدون رنگ، بدون بو و بدون بافت است آن چه حمل می شود ممکن است رنگ، بو یا بافت داشته باشد، اما سبک به خودی خود باید عاری از این ها باشد.
4. آخرین و پنجمین معیار برای سنجش ارزش داستان اصالت است.
5. هیچ چیز کم یاب تر از نبوغی اصیل و ظرافتی هنرمندانه نیست.
6. البته متفاوت بودن کار آسانی است، این که آدم متفاوت بتواند مردم را وادار کند که به حرف هاش گوش دهند و آن ها را باور کنند چنین کاری نیاز به نبوغ دارد.
7. به نظر می رسد که غول ها خلاقیت مانند میکل آنژ و شکسپیر از جریان مداومی از خیال پردازی اصیل برخوردار بوده اند.
8. اگر زندگی تان را به تقلید از دیگران سپری کنید چه در زندگی اجتماعی و چه در زندگی هنری، هرگز نمی توانید از خودتان توقع داشته باشید که اثر اصیلی تولید کنید.
9. لازم نیست در کنجی عزلت نشین شوید فقط سعی کنید در این ازدحام هویت تان را از دست ندهید.
10. سریع حالت دیده بان به خودتان بگیرید و به واقعیت های پیرامون تان از چشم اندازی نگاه کنید که شما را از دیگران مجزا می کند، نیازی نیست که از بالا به مردم نگاه کنید یا فکر کنید شخصیتی هستید با امتیازی ویژه.
11. نگرانی را کنار بگذارید. اگر توان بالقوه اصالت را دارید، خودتان باشید. این توان به زودی خودش را نشان خواهد داد.
12. **معرفی داستان ویژه کوتاه: تاریخچه عشق، ویلیام اچ. گس و ماری نوشته جی، جانسون. هیچ وقت تو کوه بد نمی گذره، نوشته استیون الابک.
13. اصالت بالاترین حد تجسم صداقت است و آخرین حد تجلی آن اقتدار، پیچیدگی درست فقط در متن و زمینه قابل تحقق است.
14. بهره وری باید بر پایه صداقت مورد تمرین قرار بگیرد.
15. صداقت، بهره وری، پیچیدگی، اقتدار و اصالت اگر با هم باشند نمره استثنایی الف را خواهید گرفت.
16. یک داستان قدرتمند آن قدر بی واسطه ما را با خودش درگیر می کند، که آن را داستان خودمان فرض می کنیم.

البته که می توانی

1. تعداد کمی از ما آن قدر خوشبخت هستیم که کسی کنارمان باشد و در زمینه نوشتن قوت قلب به مان بدهد اگر ابتدای کارمان از کسانی که برایشان اهمیت قائل هستیم جمله “البته که می توانی” را به اندازه کافی بشنویم طنینش تا سالهای سال در قلب مان باقی خواهد ماند.

نویسنده ها، نویسنده به دنیا می آیند

یا

تبدیل به نویسنده می شوند؟

1. واقعیت انکارناپذیر این است که موفقیت در نویسندگی مانند موفقیت در هر زمینه دیگری نیاز به اراده قوی و تلاش مبتنی بر تخصص دارد.
2. برای موفق شدن در نویسندگی باید توانایی های شخصی، استعداد و قریحه، در کنار تلاش برای رسیدن به هدف، اعتقاد به خود و اشتهای سیرنشدنی برای پیشرفت قرار بگیرند.
3. نویسنده باید ساعت ها، روزها، ماه ها و حتی سال ها دلتنگی و تلاش بی پاداش را تحمل کند، توجهی دائمی و توأم با وسواس به جزئیات داشته باشد، شروع نادرست راتجربه کند، آزمون و خطا کند، نوشته هایش را بررسی و اصلاح کند، با عدم اطمینان و ناامیدی کنار بیاید تا آماده حضور در رویداد اصلی شود.
4. تردیدی وجود ندارد که بعضی نویسنده ها مهارت و قریحه شان را با سرعت بیشتری نسبت به دیگران پرورش می دهند و از استعداد و  نبوغ بیشتری برخوردارند.
5. نویسنده آمریکایی، ارسکین کالدول، می گوید «مطالعه، تمرین و پشت کاری که برای نویسنده شدن لازم است، کمتر از مطالعه، تمرین و پشتکاری نیست که برای وکیل یا پزشک شدن لازم است.»
6. به طور خلاصه باید بگویم که توفیق ادبی به دو عامل بستگی دارد: داشتن توانایی ذاتی برای شروع و احساس نیاز به گسترش این توانایی ذاتی از طریق تلاش بی وقفه در گسترده ترین ابعاد ممکن. اگر نویسنده ای برای کار کردن سخت و کارکردن مصمم نباشد، همه نبوغ نهفته در وجودش نه برای خودش و نه برای جامعه هیچ ارزشی نخواهد داشت.