نویسنده با قلمش دنیایی خلق می کند که می توان در آن بهترین تجربه ها را داشت. قلم نویسنده دست خالقی است که بی محدودیت می آفریند و انتزاع را چنان می آراید که لحظاتی از زندان محبوسی که عمری در ان حبس شده ایم پر می کشیم و رهگذری بر پیاده راه اندیشه هایی می شویم که روزگار را جای زیستن می کند.
هر گاه از ستیزه های دوران واقعیت هوای استراحت به مشام مان وزید خوب است کتابی انتخاب کنیم که در آن بتوانیم همه رخت های غبار گرفته مان را بشوییم شاید خشک شویی مدرسه جلال باشد و یا پیرمرد خنزر پنزری که چندان میل دیدنش را نداریم و گاهی آن قدر باید پیش برویم تا شاید به ماکوندو برسیم و دیاری که عمارتی داشته باشد چه ماکوندو باشد چه انتزاع امیرِ خیال.
نویسندگی نمی دانم آیا کهن ترین شغل است یا خیر!
نمی دانم ابتدا چه کسی نوشت!
ولی از نون و القلم پیداست که قلم نیز گویا نانی است کهن و حیرت انگیز، که شرح آن در یک مطلب کوتاه و مناسبتی نمی گنجد بلکه کتابی می طلبد که وصف کنیم آن را به اندازه رایحه ی بهاری که در حجم ریه های جهان هستی ذخیره می شود.
آشوب روزگار، تنش های ایام شیوع کرونا، بحران معیشتی و اقتصادی، کشمکش های درون و بیرون انسان ها همه ما را به سمت ناآرامی می کشاند. نوشتن مجالی است برای رویش آرامش، آشتی با شاپرک های آزادی، شکوفایی احساس و نوازش آن، حال که تا این جا مطلب را خوانده اید از شما می خواهم چند سطری رها شوید در دشت آرامش و خوشدلی، سرشار شوید از خودِ خودتان، اجازه بدهید آبشار نگارش وجودتان چند سطری سرازیر گردد و آن را به عنوان نظر بنویسید تا یادگار بماند ترنم حضورتان. خوشدلی و عافیت را برایتان در ایام شیون سلامتی آرزومندم.
به مناسبت روز جهانی نویسنده اول نوامبر، 11 آبان ماه.
با بهترین آرزوها
امیرِ خیال
نوشتن عمارتی سازد با سقف های بیکران و چه بهشتی است برای نوازش پرهای خیال، آن خیال و رویاهایی که چنگی نیست برای نواختنش جز قلم زرین.
و گفتم قلم زرین!
هدیه ای است در دل که رنگ زرتابش تا ابد در دریای آبی دل می ماند.
روز نویسنده مبارک!
این نحوه نگارش از یک نویسنده بر می آید، کسی که طعم نوشتن را حس کرده، امیدوارم قلمتان همیشه روان و پابرجا باشد و این که هدیه ای برای سایت با نوشتن متنی کوتاه ایجاد کردید سپاسگزام. همیشه زیبایی قلم تان پابرجا باشد.