عصر حضور تو از امیرِ خیال
شهری که بعید از توماند است رحیل از تو
من بحر غریب اینجا هر حال قریب از تو
تا سر بگرفت از من این شعر به بی تابی
صد نغمه شنیدم من هر گوشه کنار از تو
هر صورت زیبا را تشبیه به جانان کرد
ابروست کمان ای دل هر موج نشان از تو
من منتظر رویت تو منتظر آنی
این گوی به چشمی ماند این منتظران از تو
من منتظرم تا شب هر لحظه فراگیرد
تو منتظر صبحی مهتاب نگاه از تو
امروز ندارد شب، مهتاب که غایب شد
صبحی که درخشیده الماس نشان از تو
حقی که ندارم من تا عاقبتش آید
من منتظرم شاید حقدار رسید از تو
هر عصر که باشی تو دیدار محقق شد
افکند به زیبایی آن عصر حضور از تو
شاعر عصر حضور تو؛ امیر خیال
